به گزارش مجله خبری نگار، پیامی که حریت و آزادگی، دینداری و امربهمعروف و نهیازمنکر در تاروپود آن نهادینه شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان قائمشهر، تاسوعای حسین (ع) هم از راه رسید و در این روزها و شبها، هرکس بهقدر وسع و توانش عزاداری میکند و بر سر و سینه میزند.
عشق به حسین (ع)، سن نمیشناسد، جنسیت نمیشناسد، حتی مرز و حدودی هم نمیشناسد.
هرکسی با هر عقیدهای وقتی نوای لبیک یا حسین و لبیک یا علمدار را میشنود، دلش میلرزد و اشک میریزد. حتی اگر فرسنگها دورتر از ایران در کشورهای غربی و بلاد کفر باشد، مسیحی باشد یا یهودی، کلیمی باشد یا زرتشتی، هر مرام و مسلکی که داشته باشد، به امام شهید کربلا عشق میورزد و از ایشان بهعنوان یک قهرمان نام میبرند که با نثار جان شیرین خود، آزادی و آزادگی را احیا کرد برای سالیان دیگر و نسلهای دیگر.
این قطرات اشکی که از عمق جان، بر روی گونه جاری میشود، برای مظلومیت حسین (ع) و یاران شهیدش است چنان کالبد انسان را از هرچه تعلقات مادی و دنیوی است خالی میکند که انگار دوباره متولد میشوی.
یکی مثل آقا مهدی غرق در گناه است و با یک خواب همه چیزش متحول شده و برمیگردد به اصل خویش و میشود خادم پروپاقرص امام حسین (ع) و ائمه اطهار و یکی مثل طاها کوچولو از همان کودکی طبل دست میگیرد و راهی دستههای عزای حسین (ع) در شب تاسوعا میشود.
فلسفه وجودی عاشورا و قیام پسر فاطمه، فقط مخصوص آن عصر نبوده و پیامی دارد به بلندای تاریخ.
پیامی که حریت و آزادگی، دینداری و امربهمعروف و نهیازمنکر در تاروپود آن نهادینه شده است و با شهادت حسین (ع) و یارانش نهتنها در زمین شرمسار کربلا و ظهر عاشورا دفن نشد، بلکه ذره به ذره آن مانند اکسیژنی ناب و خالص در هوا پخش شد و قرن به قرن بر خلوص آن اضافه و ریه به ریه و سینهبهسینه از سال ۶۱ هجری رسید به امروز ما.
عزاداران حسینی قائمشهر و روستاهای اطراف، چند سالی است در شب تاسوعا در قالب هیئات سینهزن و زنجیرزن، خود را به مسجد شهید متانی قائمشهر رساندند تا بار دیگر با نوای نوحه دلشان را کربلایی کنند.
این مراسم چند سالی است که در شهرستان قائمشهر برگزار میشود و از ساعت ۱۸ آغاز و تا پاسی از شب ادامه دارد.
نوجوان و جوانان و حتی کودکان در صفهای منظم زنجیرزن قرار میگیرند و ریش سپیدها و چند پیراهن بیشتر پاره کردههای محرم، جلودار این دسته میشوند و صحنههایی خلق میکنند زیبا و جانسوز.
به گزارش مجله خبری نگار، امام حسین (ع) و قمر بنیهاشم، آقا ابوالفضل (ع) برای حفظ شأن اسلام و انسان، علیرغم نامردیهای اهالی کوفه، پا به میدان نبرد با یزیدیان نهادند و حال که بیش از ۱۴۰۰ سال از آن واقعه میگذرد، وظیفه داریم حافظ این شأنیت باشیم و آن را به نسلهای بعدی انتقال دهیم.